Premio Nacional de Narrativa 2013
XI Premio da Crítica de Castela e León
Mellor novela de 2012 segundo El Cultural de El Mundo
«Din que un ser humano tarda pouco máis de oito segundos en namorarse, e mentres mirabas e escoitabas aquela rapaza, sentiches cara a ela ese invencible afán de proximidade con que o amor se reviste cando xorde.»
En compañía do seu fillo Silvio, Daniel percorre as paraxes do Alto Texo, lugar lendario no que pensa esparexer as cinzas da súa esposa. Son os mesmos lugares en que o home e a muller, na súa primeira xuventude, compartiron unha forte paixón amorosa. Ao fío da camiñada, o home recorda a súa emocionante historia de amor, traizón e arrepentimento.
Narrada dende unha «segunda persoa» que compón á vez un fluxo de conciencia e unha narración obxectiva, esta nova novela de José María Merino volve confrontar os ámbitos alleos e indiferentes da natureza -os espazos naturais- con ese desasosego sentimental e moral que está na substancia mesma do ser humano.
XI Premio da Crítica de Castela e León
Mellor novela de 2012 segundo El Cultural de El Mundo
«Din que un ser humano tarda pouco máis de oito segundos en namorarse, e mentres mirabas e escoitabas aquela rapaza, sentiches cara a ela ese invencible afán de proximidade con que o amor se reviste cando xorde.»
En compañía do seu fillo Silvio, Daniel percorre as paraxes do Alto Texo, lugar lendario no que pensa esparexer as cinzas da súa esposa. Son os mesmos lugares en que o home e a muller, na súa primeira xuventude, compartiron unha forte paixón amorosa. Ao fío da camiñada, o home recorda a súa emocionante historia de amor, traizón e arrepentimento.
Narrada dende unha «segunda persoa» que compón á vez un fluxo de conciencia e unha narración obxectiva, esta nova novela de José María Merino volve confrontar os ámbitos alleos e indiferentes da natureza -os espazos naturais- con ese desasosego sentimental e moral que está na substancia mesma do ser humano.
El río del Edén conforma un drama
amoroso e familiar moi propio dos tempos que vivimos, e que non obstante
mantén vixentes aspectos da realidade que foron permanentes estímulos
para a ficción literaria.
Comentarios